Δασική Υπηρεσία.

Δασική Υπηρεσία.
Υπηρεσιακό αυτοκίνητο

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

Η «ΑΝΑΓΝΩΣΗ» ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ.

Πριν τη ...βολή!

«Κάνε όλο σου το κυνήγι... πριν πυροβολήσεις!» Η ρήση ανήκει στον Αμερικανό κυνηγό Τάουνσεντ Γουέλεν. Είναι η έκφραση μιας σημαντικής άποψης περί κυνηγίου που αξίζει να την αναλύσουμε.

Προηγουμένως να σημειώσουμε κάτι για τον Γουέλεν. Ο Γουέλεν ανήκε στη γενιά εκείνη των Αμερικανών κυνηγών που ξεκινούσαν για κυνήγι με ένα μικρό σακίδιο με ελάχιστα εφόδια, μια κουβέρτα και ένα κομμάτι καραβόπανο, αλλά ζούσαν στο δάσος για ένα μήνα (και μάλιστα ζούσαν άνετα).
Ο κυνηγός πάντα πρέπει να έχει υπόψη του τη θέση του σε σχέση με την κατεύθυνση του αέρα και πώς αυτός θα μεταφέρει τη μυρωδιά του
Ο κυνηγός πάντα πρέπει να έχει υπόψη του τη θέση του σε σχέση με την κατεύθυνση του αέρα και πώς αυτός θα μεταφέρει τη μυρωδιά του
Τι εννοούσε λοιπόν ο Γουέλεν λέγοντας «κάνε όλο σου το κυνήγι πριν τη βολή»;
Η διαδικασία προσέγγισης του θηράματος είναι ουσιαστικά το πιο σημαντικό μέρος σε αυτό που λέμε κυνήγι. Η τελική πράξη, η κάρπωση αποτελεί ένα ελάχιστο κομμάτι της υπόθεσης. Το «διάβασμα» του κυνηγότοπου, η προσέγγιση του θηράματος, η επιλογή του θηράματος, όλα είναι μέρος της διαδικασίας που προηγείται της βολής.
Στο μεγάλο τριχωτό θήραμα, όπως αυτό κυνηγιέται εκτός Ελλάδος, η προσέγγιση είναι το παν. Αυτό το είχε σημειώσει και ο μεγάλος κυνηγός Τζιμ Κόρμπετ, όταν έλεγε ότι ακόμη και ο τρόπος που θα μπεις στο δάσος επιδρά στην επιτυχία ή αποτυχία που θα έχεις στο κυνήγι.
Τα θηράματα, ειδικά τα θηλαστικά, χρησιμοποιούν την όσφρησή τους για να εντοπίσουν κινδύνους, άρα η κατεύθυνση του ανέμου είναι σημαντικό στοιχείο τόσο για τα θηράματα όσο και για τον κυνηγό. Η κάθε κίνηση του κυνηγού, έλεγε ο Κόρμπετ, ακόμη και η παράκαμψη ενός πεσμένου κορμού, πρέπει να γίνεται με γνώμονα την κατεύθυνση του ανέμου. Ο κυνηγός πάντα πρέπει να έχει υπόψη του τη θέση του σε σχέση με την κατεύθυνση του αέρα και πώς αυτός θα μεταφέρει τη μυρωδιά του κυνηγού και προς τα πού. Αυτές οι κινήσεις, η προσοχή στο περιβάλλον και σε κάθε λεπτομέρεια του χώρου είναι κυνήγι έστω και αν απέχει χρονικά πολύ από τον πυροβολισμό. Εν ολίγοις, το ζητούμενο είναι να μην αφήσει ο κυνηγός το θήραμα... να τον φερμάρει!
Στο μεγάλο θήραμα στην Ελλάδα - και εδώ ουσιαστικά μιλάμε για αγριόχοιρο- αυτά δεν παίζουν ρόλο. Η παραδοσιακή παγάνα δεν επιτρέπει την ανάπτυξη τέτοιων εκλεπτυσμένων τεχνικών. Παραδόξως, στα δικά μας κυνήγια, η ανάγνωση του ανέμου και η διάγνωση του χώρου παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στο κυνήγι με σκυλιά.
Ο έμπειρος κυναγωγός ξέρει τη σημασία του αέρα και προσπαθεί με κάθε τρόπο να βάλει τον σκύλο να ψάξει κόντρα στον αέρα. Ο κυναγωγός ιχνηλατών βάζει τα σκυλιά του σε σημεία που διαγιγνώσκει ότι θα έχουν ντορό. Αυτή η διαδικασία είναι βέβαια κυνήγι, ίσως το σημαντικότερο μέρος του κυνηγίου και η μεγαλύτερη απόλαυση. Το πόσο καλά και τεχνικά σωστά θα γίνει αυτή η φάση κυνηγίου, προδικάζει την όποια επιτυχία θα έχει η βολή.
Γνώση & εμπειρία
Ερχόμαστε τώρα στον μοναχικό κυνηγό που επιλέγει συνειδητά να κυνηγήσει χωρίς τα βοηθήματα του σκύλου και της ομαδικής παγάνας. Εκεί έχουμε την καλύτερη απόδειξη της αξίας της ρήσης του Γουέλεν «κάνε όλο σου το κυνήγι πριν πυροβολήσεις». Εξαρτώμενος μόνο από την άμεση αντίληψη και την όποια γνώση και εμπειρία έχει ο μοναχικός κυνηγός, προσπαθεί να προσεγγίσει το θήραμά του και να το φέρει σε απόσταση βολής χωρίς καμία βοήθεια από σκύλους, παγανιστάδες ή όποιο άλλο βοήθημα.
Οταν σκεφτούμε ότι το λειόκαννο κυνηγετικό όπλο παραμένει ένα όπλο μικρού βεληνεκούς που δεν ξεπερνά τα 50 μέτρα εμβέλειας, ενώ τα ένστικτα του θηράματος έχουν άπειρα μεγαλύτερη εμβέλεια από 50 μέτρα, τότε η υπόθεση κυνήγι μπαίνει σε άλλη διάσταση.
Είναι εκπληκτικό το ποσοστό των κυνηγών που ρωτά «φάνηκε καμιά μπεκάτσα» χωρίς να γνωρίζει τα στοιχειώδη για το τι εστί μπεκατσοτόπι, περδικοτόπι, ή άλλο είδος βιότοπου που συνδέεται με κάποιο θήραμα. Εξίσου εκπληκτικό είναι το ποσοστό αυτών που δεν αναγνωρίζουν φυτά, μη θηρεύσιμα είδη ή άλλα στοιχεία του κυνηγότοπου.
Οταν κυνηγάς, όπως εννοεί ο Γουέλεν, κερδίζεις το θήραμα και αισθάνεσαι την ικανοποίηση που δίνει η στοχευμένη προσπάθεια για την απόκτησή του. Και αν η προσπάθεια δεν καρποφορήσει, παραμένει ένα μεγάλο κέρδος που θα χρησιμεύσει την επόμενη φορά. Υπάρχει βέβαια και η επιλογή να σου... «καρφώσει» και να σου υποδείξει το θήραμα ένας άλλος. Αυτή η επιλογή όμως, εμένα με αφήνει κατσούφη και «άδειο»...
Νικήτας Κυπρίδημος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αρχείο browning
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ/ ΚΥΝΗΓΙ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου